Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5657 Esas 2019/2541 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5657
Karar No: 2019/2541
Karar Tarihi: 06.05.2019

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5657 Esas 2019/2541 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların, maktulleri kasten öldürmek ve öldürmeye azmettirmek suçlarından, TCK'nin ilgili maddelerine uygun olarak cezalandırılmalarına karar verildi. İstinaf başvuruları reddedilerek, mahkumiyet hükümleri onaylandı. Ancak, sanıkların aynı müdafi tarafından savunulması sebebiyle, menfaat zıtlığına dikkat çekilerek kararın bozulmasına karar verildi. Sanık ...'in tahliye talebi reddedildi ve dosya başka bir ağır ceza mahkemesine gönderildi.

Kanun Maddeleri: TCK'nin 37, 81/1, 62, 53, 38. ve CMK'nin 299, 152, 1136, 289/1-h, 304/2-a maddeleri.

1. Ceza Dairesi 2018/5657 E. , 2019/2541 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Sanıklar ..., ... hakkında; TCK.nin 37, 81/1, 62, 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 25 yıl hapis cezasına (2 kez),
Sanık ... hakkında; Öldürme suçlarına azmettirmekten TCK.nin 38, 81/1, 62, 53. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezasına (2 kez).
İlişkin istinaf başvurularının esastan reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanıklar ... ve ... müdafiinin uygun görülmeyen duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK.nin 299. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Sanıklar... hakkında; maktuller... ve...’i kasten öldürme, sanık ... hakkında maktuller...i kasten öldürmeye azmettirme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine karşı, sanıklar müdafiince süresinde istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine; İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesince verilen 08.02.2018 gün ve 2018/316 esas 2018/309 karar sayılı "istinaf başvurularının esastan reddi" kararının, sanıklar ve müdafii tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede;
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 08.06.2010 gün, 2010/1-35-140 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat zıtlığının bulunduğunun kabulü gerektiğinden; somut olayda aynı suçlardan yargılanan sanıklar ... arasında menfaat zıtlığı bulunduğu anlaşıldığı halde, sanıkların savunmalarının ayrı ayrı müdafiler yerine aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK.nin 152. ve 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 38. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sair yönleri incelenmeyen kararın tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak CMK.nin 289/1-h maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında hükmolunan ceza miktarı, temyiz incelemesi dışında tutuklulukta geçen süre ve bozma sebebine göre sanık ...’in tahliye talebinin REDDİNE, CMK.nin 304/2-a maddesi uyarınca dosyanın Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06/05/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.