MAHKEMESİ : Kayseri 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/03/2013
NUMARASI : 2012/283-2013/128

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin en son davalı şirkette olmak üzere değişen alt işverenler nezdinde Ayşe Baldöktü Çıraklık Eğitim Merkezinde 04.02.2005-28.04.2011 tarihleri arasında temizlik işçisi olarak asgari ücretle çalıştığını, iş sözleşmesini ücretlerinin ve haklarının düzenli ödenmemesi nedeniyle haklı sebeple feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, asgari geçim indirimi, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının zamanaşımı itirazları olduğunu, davacıya tatil günlerinde çalışması karşılığının ödendiğini, davacının kendisinin keyfi olarak işten ayrıldığını, tazminata hak kazanamadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları
yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve yapmışsa miktarı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazı kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazı kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazı kayıt ileri sürülmemesi, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda; bilirkişice davacının 08:00-19:00 arası haftada altı gün çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma süresi ile fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Bununla birlikte yapılan işin niteliği ile davacı tanıklarının beyanları ve davalı tanıklarının beyanları bir bütün halinde değerlendirildiğinde davacının çalışma şeklinin ve süresinin haftanın altı günü saat 08:00-18:00 arası olduğunun kabulü dosya kapsamına uygun düşecektir. Buna göre davacının fazla çalışma ücreti talebinin değerlendirilmesi gerekmektedir. Kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
3-Diğer taraftan davacının ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebi bakımından ise bordrolarda tatil mesaisi tahakkukları olduğu görülmektedir. Bu şekilde tahakkuk olan imzalı bordrolar ile imzasız olmakla birlikte banka kayıtlarıyla ödemesi teyit edilen bordroların ait olduğu ayların dışlanarak hesaplama yapılması gerekirken bunun yapılmaması da ayrıca bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.