MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’ın hükümden sonra vekaletname sunan müdafiinin 28.04.2014 tarihinde sanığın yokluğunda verilen hükmü temyiz etmesi üzerine Mahkemece 09.05.2014 gün ve 2011/2- 2014/80 Karar sayılı ek kararla sanık müdafiinin temyiz isteminin reddine karar verildiği, ek kararın sanık müdafiine 26.05.2014 tarihinde tebliğ edildiği halde, sanık müdafii tarafından temyiz isteminin reddine dair ek kararın temyiz edilmediği belirlenerek yapılan incelemede;
Mahkumiyetine karar verilip temyize gelmeyen sanık ...’ın yokluğunda verilen kararın sorgusu sırasında belirttiği “... Mahallesi... Caddesi no: 2 ....” adresine tebliğe çıkarıldığı, tebligatın adreste çift numara olmaması sebebiyle iade edildiği, MERNİS adresi olarak “.... Mahallesi ... Sokak no:4A ....” adresine çıkarılan tebligatın ise çift numara olmaması nedeniyle tebliğ yapılması mümkün olmadığı şerhi ile iade edildiği, bunun üzerine sanığın soruşturma aşamasında bildirdiği “... Mahallesi ... Sokak No:7 Daire:16 ....” adresine Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre çıkarılan tebligatın daha önce aynı adrese usulüne uygun herhangi bir tebligat yapılmamış olması ve sanığın adres kayıt sisteminde kayıtlı adresinin bulunması sebebiyle geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanık ...’a gerekçeli kararın usulüne uygun şekilde (sanığın cezaevinde olması halinde cezaevinde tebliği, aksi halde sanığın son bilinen adresine yapılan tebligatın bila tebliğ dönmüş olması nedeniyle, sanığın güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilerek, tebliğ belgesi ile birlikte verilmesi halinde temyiz dilekçesi de eklendikten ve ek tebliğname de düzenlendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 13/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.