Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
5393 Sayılı Yasanın 15/son maddesinde “Belediyenin proje karşılığı borçlanma yoluyla elde ettiği gelirleri şartlı bağışlar ve kamu hizmetinde fiilen kullanılan malları ile belediye tarafından tahsil edilen vergi, resim ve harç gelirleri haczedilemez” hükmüne yer verilmiştir. Bu durumda haczedilmezlik şikayetinin  kabul edilebilmesi için mahcuzların kamu hizmetinde (fiilen)  kullanılması gereklidir.
Somut olayda, mahallinde yapılan keşif neticesinde düzenlenen bilirkişi raporunda, 32 parsel sayılı taşınmazın Belediyece otopark olarak kullanıldığı belirlenmiştir. Belediyenin, otopark hizmeti kamu hizmeti niteliğinde olup, bilirkişinin bu belirlemesi karşısında anılan taşınmazın kamu hizmetinde fiilen kullanıldığının kabulü gerekir.
O halde Mahkemece şikayetin kısmen kabulü ile 32 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki haczin kaldırılması yerine anılan taşınmaz yönünden istemin reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 18.03.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.