MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, öz babası olan davalıya son yıllarda değişik tarih ve rakamlarda borç olarak alınıp geri ödeneceği taahhüdü olan 41.000Euro verdiğini, bu paranın bir kısmının banka havalesi bir kısmının elden ödeme ile davalıya ödenmiş olduğunu, davalının söz vermesine rağmen bu parayı ödemediğini, ayrıca davalının aldığı para ile elde ettiği gelirleri haysiyetsiz hayat sürerek harcadığını belirterek fazlaya dair hakları saklı tutarak 41.000 Euro karşılığı olan 116.850,00 TL alacağın 10.000,00 TL’lik kısmının dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, baba ve oğul arasında, ödünç verilen paranın iadesi istemine ilişkindir. Davalı, 11.11.2014 tarihli cevap dilekçesi ile, davacının kendisine 7.000 Mark ödünç para verdiğinin doğru olduğunu ancak karşılığını ödediğini belirtmiş; 17.04.2015 tarihli celsede, davacı davalıya, farklı zamanlarda ve farklı şekillerde toplam 41.000 Euro para alıp almadığına ilişkin yemin yöneltmiş ve davalı, kendisine yöneltilen sorudaki para miktarını oğlu davacıdan aldığını fakat aldığı para ile çocuklarına ev yaptığını ifade etmiştir. Her ne kadar mahkemece, taraflar arasında uzun yıllara dayanan bir para dolaşımı olduğunun anlaşıldığı, dava dilekçesi ve duruşmadaki beyanlardan davacı tarafından davalıya verilen paraların baba oğul ilişkisi içerisinde yardım amacıyla gönüllü olarak verildiği, borcu olmadığını bildiği şeyi bilerek veren kişinin bu parayı geri isteyemeyeceği ve ahlaki ödev gereği verilen paraların iadesinin de talep edilemeyeceği gözönünde bulundurularak talep edilen paranın sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre de geri istenemeyeceği kanaatine varılmakla davanın reddine karar verilmiş ise de, davalı beyanlarında ödünç olarak aldığını kabul ettiğinden ve geri ödediğini iddia ettiğinden, davalının ödeme iddiasını ispat vasıtaları ile ispatlaması gerekir. O halde, mahkemece, davalının tüm delilleri toplanarak sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken, değinilen bu husus gözetilmeden ispat yükümlülüğü yer değiştirilerek yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25/04/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.