Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4982 Esas 2020/2277 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4982
Karar No: 2020/2277
Karar Tarihi: 18.02.2020

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4982 Esas 2020/2277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir müstakil evde kalan kullanılmaz demir parçalarını ev sahibinin bilgisi ve rızası dışında hurdacıya sattığı gerekçesiyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, suçlamayı kabul etmese de, tanık ifadeleri bu suçu işlediğine dair kesin delil sağlamamaktadır. Bu nedenle, mahkeme kararında sanığın suçsuz olduğuna karar verilmesi gerektiği belirtilmektedir. Kanun maddeleri olarak, TCK’nın 155/1, 62, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri ayrıntılı şekilde açıklanmamıştır.

15. Ceza Dairesi 2018/4982 E. , 2020/2277 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılana ait müstakil eve ve eklentisindeki hayvanlarına bakması ve evi kullanması için anlaştığı sanığın katılanın bilgi ve rızası dışında evde bulunan demir parçalarını aşağıya indirip hurdacıya sattığı bu şekilde güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Sanığın atılı suçlamayı kabul etmediği savunmasında evde temizlik esnasında bulunan kullanılmaz malzemeleri aşağıya attığı, bunları hurdacıya satmadığı yönündeki savunmasının alınan tanık beyanları ile doğrulanması karşısında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair katılanın soyut iddiası dışında mahkumiyetine yeterli, kesin delil elde edilemediği anlaşıldığından sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine dair hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 18/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.