MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, davalının apartman elektriğini kaçak olarak kullanması nedeniyle 5.000 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1-Davalının temyizi yönünden;
Temyize konu miktar karar tarihi itibarıyla 1.890.00 TL.sını geçmemektedir.
HUMK.nun 5219 Sayılı Yasa ile değişik 427. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca miktar veya değeri 1.890,00 TL.yi geçmeyen kararlar kesin olduğundan miktar yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine,
2-Davacının manevi tazminat talebinin reddi kararına yönelik temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usule ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye onama harcının temyiz edene yükletilmesine,
3-Davacının maddi tazminata ilişkin temyizine gelince;
Davacı vekili, müvekkilinin yöneticisi olduğu apartmanda, kat maliki olan davalının apartman ortak kullanımına ait tesisat üzerinden kendi bağımsız bölümüne elektrik aktarıp kaçak olarak kullandığını, bu durumun .... görevlilerince 05.05.2003 günü yapılan tespitte belirlendiğini, böylece kendi bağımsız bölümüne ait kullandığı elektriğin ücretini apartman sakinlerine ödettiğini, yapılan yönetim kurulu toplantısında davalının bu durumu itiraf ettiğini, bu konuda davalı hakkında elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan soruşturma yapılıp kamu davası açıldığını, kaçak kullanım tespit edildikten sonra apartmanın ortak alanlarına ilişkin elektrik kullanımında bariz oranda düşme görüldüğünü ileri sürerek davalının bağımsız bölümü edindiği tarihten itibaren kullandığı kaçak elektrik bedelinin tespiti ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla o günkü para birimine göre 5.000.000.000 (Yeni 5.000 ) TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş; mahkemece 18.02.2014 tarihli bilirkişi raporu esas alınarak 758.19,TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davalının anataşınmazda bağımsız bölüm maliki olduğu, kendisine ait bağımsız bölümün elektrik hattını anataşınmazın ortak kullanımına gizlice bağlamak suretiyle kendi bağımsız bölümünün elektriğini ortak kullanıma ait elektrik hattından aldığı, bu suretle kullandığı elektriğin ücretini ortak giderler kapsamında diğer bağımsız bölüm maliklerine ödettiği, bu durumun elektrik dağıtım şirketi görevlilerinin mutad kontrolleri sırasında 05.05.2003 günü tespit edildiği, davalı hakkında bu eyleminden dolayı "elektrik enerjisi hırsızlığı" suçundan soruşturma yapılıp kamu davası açıldığı, kamu davasının zamanaşımı sebebiyle Yargıtay bozması üzerine düştüğü, yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda; anataşınmazın ortak kullanımına ait tesisat üzerinden kaç ... elektrik kullanıldığının tespitinin mümkün bulunmadığı, bu süre içinde kullanılan elektrikli cihazlar ve kullanım şekilleri bilinmediğinden bir hesaplama yapılamayacağı belirtilerek tespit öncesi yıllara ait ortak kullanımdaki tüketim düşüşü nazara alınarak hesaplama yapıldığı görülmektedir. Yapılan hesaplamada da vergiler hariç tutulmuştur. Rapor bu haliyle hüküm kurmaya elverişli ve yeterli değildir. Davacının ... görevlilerince yapılan tespit tarihinden sonraki kendi bağımsız bölümüne ait bir yıllık ortalama tüketimi esas alınarak, tespitten önceki 1998-1999-2000-2001-2002 ve 2003 yılının ilk beş ayına ait kaçak kullanım miktarı belirlenerek ayın yıllardaki elektrik enerjisinin brüt birim fiyatı üzerinden hesaplama yapılması ve tazminat miktarının buna göre tespiti gerekirken yetersiz bilirkişi raporuna dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.