Tehdit suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, ... Asliye Ceza Mahkemesince verilen 24.10.2013 gün ve ... karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 20.10.2015 gün ve ... sayılı kararıyla;
"Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilirken 5237 sayılı TCK’nın 53/1. fıkrasındaki velayet vesayet ve kayyumluk hizmetinde bulunmasının şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına şeklinde yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re"sen ve doğru olarak, TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA" karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15/05/2016 gün ve 2016/182878 sayılı yazısı ile;
"... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/10/2013 gün, ... Karar sayılı kararında, Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken hesaplama hatası sonucu "1 yıl 8 ay" yerine "1 yıl 8 ay 20 gün" hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle Sanığa fazla ceza tayinine karar verilmiştir.
Sonuç ve istem: Yukarıda arz olunan nedenlerle;
1-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜ,
2-Yargıtay 4. Ceza Dairesi"nin 20/10/2015 gün, ... Karar sayılı kararında tehdit suçuyla ilgili bölümün kaldırılarak, ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/10/2013 gün, ... Karar sayılı kararında yer alan tehdit suçuyla ilgili hüküm fıkrasındaki "1 yıl 8 ay 20 gün" ibaresinin "1 yıl 8 ay" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASI,
3-İtirazımız yerinde görülmediği takdirde, dosyanın itiraz hakkında bir karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİ,
İtirazen arz ve talep olunur." isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, tehdit suçundan sanık ... hakkında tehdit suçu yönünden verilen mahkumiyet kararının onanmasına dair, Dairemizin 20.10.2015 tarihli kararına ilişkindir.
III- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 20.10.2015 gün ve ... karar sayılı, tehdit suçu yönünden verilen onama kararının KALDIRILMASINA,
.... Asliye Ceza Mahkemesince verilen 24.10.2013 gün ve ... karar sayılı hükmün tehdit suçu yönünden yeniden incelenmesi sonucu:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak,
a) Sanığa tehdit suçundan verilen 2 yıl hapis cezasında TCK"nın 62. maddesi uyarıca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç olarak “1 yıl 8 ay hapis” cezası yerine, “1 yıl 8 ay 20 gün hapis” cezası olacak şekilde fazla cezaya hükmedilmesi,
b) TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
c) Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendinde yer alan “ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” ibaresinin iptaline karar verilmiş, ayrıca aynı bentte yer alan “seçme ve seçilme” ehliyetleri ile ilgili olarak da, hükümlünün, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak bu hak ve ehliyetlerden yoksun bırakılması uygulamasını engelleyici nitelikte iptal kararları verilmiş olması ve doğan boşluk nedeniyle bu hususta yeni bir yasal düzenleme yapılması ihtiyacının ortaya çıkması karşısında, yerel mahkeme hükmünde bu hak ve ehliyetlerden yoksun bırakmaya ilişkin uygulamanın dayanaksız kalması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının, itiraz yazısına uygun olarak,
1-TCK"nın 106/2-a maddesi ile temel ceza “2 yıl hapis” olarak belirlendikten sonra TCK’nın 62. maddesinin uygulanması sonucu cezasında 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın sonuç olarak “1 yıl 8 ay HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA" ibaresinin eklenmesi,
2-“Sanık hakkında TCK"nın 53/1-(c) maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına” ibaresi eklenmek ve TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımdan (b) ibaresi çıkartılması,
biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 09/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.