Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4970 Esas 2020/2275 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4970
Karar No: 2020/2275
Karar Tarihi: 18.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/4970 Esas 2020/2275 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, katılanı telefonla arayıp aracını satın almak istediğini söyleyerek, yüz yüze görüştüklerinde anlaşmaya varmışlar ve 52.500 TL'ye aracın devri gerçekleşmiştir. Ancak sanık, katılandan parayı nakit vereceğini söyleyip ödeme yapmadığı için dolandırıcılık suçu işlemiştir. Dosyada toplanan deliller ve yapılan uzlaştırma işlemi sonucu sanığın eyleminin hileli olduğu anlaşılmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 157/1, 62, 52/2-4, 53. maddeleri.
TCK'nın 157. maddesi dolandırıcılık suçunu tanımlamakta, 62. maddesi hapis cezasında uygulanacak indirimi belirlemekte, 52/2-4, 53. maddeleri ise dolandırıcılık suçu kapsamında gerçekleştirilen hileli davranışları açıklamaktadır.

15. Ceza Dairesi 2018/4970 E. , 2020/2275 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, katılanı telefonla arayarak aracını oto pazarında gördüğünü ve satın almak istediğini söylediği, katılan ile sanığın yüz yüze görüşerek 52.500 TL’ye anlaştıkları, sanığın katılandan aracın devrini...’e yapmasını istediği kensinin eft yapacağını belirttiği ancak daha sonra eft de sıkıntı çıktığını parayı nakit vereceğini belirterek katılandan aracın devrini alıp parayı ödemediği bu şekilde atılı suçu işlediği iddia edilen olayda;
Katılanın beyanı, katılan beyanını doğrulayan tanık beyanları, sanığın tevilli ikrarı ile sanığın eyleminin uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre; sanığın baştan itibaren hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Mahkemece sanık hakkında 2 yıl olarak belirlediği hapis cezasından TCK’nın 62/1 maddesi gereğince 1/6 oranında indirim uygulanması sırasında hesap hatası yapılarak 1 yıl 8 ay hapis cezası yerine,1 yıl 6 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında hapis cezası bölümünde yer alan “1 yıl 6 ay hapis” terimi çıkarılarak, yerlerine “1 yıl 8 ay hapis” ibarelerinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.