MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma mala, zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanmamasına dair mahkemece gösterilen dosya içeriğine uygun gerekçeye göre, tebliğnamedeki “2. no"lu” bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Katılan ..."ın aşamalardaki ifadelerine göre katılan ..."a karşı atılı suçların 14/11/2010 günü saat 23.15 ila 15/11/2010 günü saat 06.45 arasında işlendiği, katılan ..."nun aşamalardaki ifadelerine göre ise katılan ..."ya karşı atılı suçların 15/11/2010 günü saat 03.00 ila 07.00 arasında işlendiği, suçlamaları kabul etmeyen sanığın, suç saatine ilişkin bir beyanın olmadığı, UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, 15/11/2010 tarihinde güneşin doğuş saatinin 06.15 olduğu, gece vaktinin saat 05.15"te sona erdiğinin anlaşılması karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarının gündüz vakti işlendiğinin kabulünün gerektiği gibi atılı suçların gece vakti işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde açıklanıp gösterilmeden hırsızlık suçlarından hükmolunan cezaların 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesiyle artırılması ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından aynı Kanun"un 116/2. maddesi yerine 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2- Sanığın, adli sicil kaydında yer alan ve dosya arasında bir sureti bulunan Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2006 tarih, 2005/425 Esas, 2006/286 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 265/1-4. maddeleri gereğince tayin olunan ve 647 sayılı Kanun"un 4. ve 6. maddesi gereği hapis cezasından çevrilerek ertelenen 4.320,00 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetin tekerrüre esas alındığı, ilamın kesinleşme tarihinin 15/06/2006 olup 5 yıllık denetim süresi içinde temyize konu suç işlenmişse de, UYAP"tan yapılan incelemede mahkemenin 05/06/2016 tarihli ek kararı ile kanun yararına bozma yoluna gidilmesinin talep edildiğinin anlaşılması karşısında, mahkemesinden anılan ilam ile ilgili olarak kanun yararına bozma talebinin neticesinin araştırılması, yapılacak araştırma neticesine göre bu ilamın tekerrüre esas alınamayacağının tespiti halinde, sanığın adli sicil kaydındaki diğer ilam olan ve dosya arasında bir sureti bulunan Kuşadası 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/01/2007 tarih, 2006/441 Esas, 2007/22 Esas sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK"nın 491/4. maddesi gereğince tayin olunan ve 647 sayılı Kanun"un 4. ve 6. maddesi gereği hapis cezasından çevrilerek ertelenen 440,00 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet ile ilgili olarak da Kuşadası 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 10/02/2014 tarihli ve 2012/617 Esas, 2013/113 Karar sayılı ek kararı ile kanun yararına bozma incelemesi için infaz durdurma kararı verildiği anlaşıldığından, anılan ilam ile ilgili olarak da kanun yararına bozma talebinin neticesinin araştırılması ve yapılacak araştırmaya göre sanık hakkında tüm suçlar yönünden 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 13/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.