MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I) Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dairemizin 10.09.2014 tarih, 2013/27591 E. - 2014/20417 K. sayılı kararındaki, sanık ... hakkındaki bozmanın, temyizi reddedilen sanık ... ve ...’a sirayet ettirilmesinin, sanık ... ve Yüksel’e, bozmadan sonra verilen 12.10.2018 tarihli kararı temyiz hakkı vermeyeceği ve sirayet müessesesinin yasal sonucu gereği sanıkların bu hükmü temyiz etme olanakları bulunmadığından, temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında mahkemece 23.03.2012 tarihli karar ile sonuçta 6.500 TL adli para cezasına hükmedildiği, hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi sonucu Dairemizin 10.09.2014 tarihli kararı ile bozulmasından sonra mahkemece 6.000 TL adli para cezası verildiği, bu hükmün ise sanık ile birlikte o yer Cumhuriyet savcısı tarafından aleyhe temyiz edilmesi sebebi ile Dairemizin 11.04.2018 tarihli ilamı ile bozulduğu, mahkemece yapılan son yargılamada sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek hükmedilen cezanın 6.000 TL adli para cezasına indirildiği anlaşılmış ise de; sanığın kazanılmış hakka konu olan cezasının 6.500 TL adli para cezası olduğu gözetilmeden yazılı şekilde eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılamamıştır.
Bozma sonrası yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 13/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.