Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/378 Esas 2011/2077 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/378
Karar No: 2011/2077

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/378 Esas 2011/2077 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İsparta Aile Mahkemesi tarafından verilen ve temyiz edilen hüküm doğrultusunda kocanın tüm itirazları yersiz bulunmuştur. Ancak, davacı kadının yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu, nafaka davası nedeniyle uygun miktarda nafaka takdir edilmesi gerekirken reddedildiği ve yoksulluk nafakası isteğinin doğru görülmediği belirtilmiştir. Bu sebeplerle hüküm BOZULMUŞTUR. Temyiz konu diğer bölüm ise ONANMIŞTIR.
Kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu (TMK) madde 174/1: Maddi tazminat
- TMK madde 174/2: Manevi tazminat
- TMK madde 4: Hakkaniyet ilkesi
- Borçlar Kanunu madde 42 ve 44: Hüküm ve ödeme kabiliyeti arasındaki ilişki
- TMK madde 197: Nafaka davası
- TMK madde 175: Yoksulluk nafakası.

2. Hukuk Dairesi 2010/378 E. , 2011/2077 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Isparta Aile Mahkemesi
TARİHİ :30.6.2009
NUMARASI :Esas no:2007/470 Karar no:2009/560

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm tazminatlar, yoksulluk nafakası ve nafaka davası yönünden temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacı kadın vekilinin 30.6.2009 tarihli oturumda maddi tazminat isteğinin Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesine dayalı bulunduğunu ve katkı payı ile ilgili isteğini atiye bıraktığını beyan etmiş bulunmasına ve mahkemece hükümle birlikte nispi harcın iadesine karar verilmiş bulunmasına göre kocanın tüm, kadının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Borçlar Kanununun 42 ve 44. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK.md.174/1) ve manevi (TMK .md. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
3-Toplanan delillerden kocanın müşterek konutu terk ettiği, birlik görevlerini yerine getirmediği ve şiddet uyguladığı anlaşılmaktadır. Davacı kadın ayrı yaşamakta haklıdır. Türk Medeni Kanununun 197. maddesine dayalı olarak açılan nafaka davası nedeniyle uygun miktarda nafaka takdir edilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmiş olması doğru bulunmamıştır.
4-Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz. (TMK.m.175) Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve malvarlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davacı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken isteğin reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle davacı kadın yararına BOZULMASINA, temyize konu diğer bölümünün ise yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 67.20 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.10.02.2011(Prş)