11. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/5042 Karar No: 2019/5929 Karar Tarihi: 30.09.2019
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/5042 Esas 2019/5929 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2018/5042 E. , 2019/5929 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasındaki davanın Aydın 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 22/03/2017 tarih ve 2015/336-2017/149 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, davalının 3 yıl kadar diyaliz hemşiresi olarak davacı kurumda çalıştığını, davalının işyerinden ayrıldıktan sonra başka bir diyaliz merkezinde çalışmaya başlayan davalının müşterileri buraya yönlendirdiğini, davalının hizmet sözleşmesine dayalı rekabet yasağı ve sır saklama yükümlülüğünü ihlal ettiğini ileri sürerek 8.000,00 TL cezai şartın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir. Davalı vekili, dava dilekçesindeki iddiaları kabul etmediklerini, diyaliz hastalarının diyaliz merkezini seçme haklarının bulunduğunu, davalının sözleşmeye aykırı davranmadığını, sözleşmede belirtilen cezai şartın geçersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, 2 yıl başka işyerinde çalışma yasağının davalının kusuru ile sözleşmenin feshedilmesi veya kendi isteği ile ayrılması hali için kabul edildiği, davalının noterden gönderdiği ihtar ve tanık beyanlarına göre davalının yaşanan huzursuzluklar nedeniyle işten ayrıldığı, davalının keyfe keder işten ayrıldığını davacının ispat etmesi gerektiği, davacının bunu ispat edemediği dolayısıyla 2 yıl başka işyerinde çalışma yasağının geçerli olmadığı, diğer taraftan davalının başka işyerinde çalışmaya başlamasından sonra sadece bir hastanın davalının yeni çalıştığı merkezde tedavi görmeye başladığı, hastaları arayıp yeni çalıştığı merkezde tedaviye yönlendirdiği iddiasının davacı tarafça ispatlanamadığı, davalının rekabet yasağı ve sır saklama yükümlülüğüne aykırı hareket ettiğine dair bir kanıt da bulunamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Kararı davacı vekili temyiz etmiştir. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 30/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.