Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11504 Esas 2019/5071 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11504
Karar No: 2019/5071
Karar Tarihi: 28.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/11504 Esas 2019/5071 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ve temyiz incelemesinin ardından, suçun çocuk tarafından işlendiği kabul edilmiş ve hüküm yerinde görülmüştür. Ancak kararda iki sebep nedeniyle bozma gerektiği belirtilmiştir. İlk olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 143. maddesinin ikinci fıkrasının yazılmamış olması, ve ikinci olarak, Adli Tıp raporu ücretinin suça sürüklenen çocuk tarafından ödenmesine karar verilmesi. Bu nedenle, hüküm bozulmuş, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği için, hüküm düzeltilmiş ve onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 143. madde (Hırsızlık)
- 5320 sayılı Kanun (Mahkeme Kararlarının Tebliği ve Bunlara Karşı Yapılacak İşlemlerin Usulü Hakkında Kanun)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu (CMUK)
- Çocuk Haklarına Dair Sözleşme (ÇHDS)
13. Ceza Dairesi         2018/11504 E.  ,  2019/5071 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Hükmün ikinci fıkrasında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 143. maddesinin yazılmasının gözetilmemesi,
    2-Çocuk Haklarına Dair Sözleşmeye aykırı olarak, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiil ile ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının tespitine yönelik harcanması zorunlu kamu masrafı olan 100 TL’lik Adli Tıp rapor ücretinin, suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün ikinci fıkrasında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 143.maddesinin yazılması ve yine yargılama giderlerine ilişkin hüküm fıkrasından 100 Tl adli tıp ücretine ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/03/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.