Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/306 Esas 2020/2271 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/306
Karar No: 2020/2271
Karar Tarihi: 18.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/306 Esas 2020/2271 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın dolandırıcılık suçundan TCK'nın 157/1, 52/2-4, 53, 58. maddeleri gereğince mahkum olduğu ve sanık tarafından temyiz edilerek, eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz başvurusunda bulunulduğu görülmüştür. Ancak mahkemenin sanık hakkında temyiz talebinin reddine ilişkin verdiği kararın hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek, bu karar kaldırılmıştır. Sanığın yokluğunda verilen hükmün tebliğinin yapıldığı ve yasal süresi geçtikten sonra yapılan temyiz inceleme başvurusunun reddedildiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri açıklamaları:
-TCK'nın 157/1 maddesi: \"Hürriyeti tahdit edici veya kişiyi hürriyetinden yoksun bırakıcı suçların teşebbüsü madde hükümlerine göre cezalandırılır.\"
-TCK'nın 52/2-4 maddesi: \"Maddi gerçeğin saklanması veya çarpıtılması, yanıltma suretiyle bir kimseyi aldatmak dolandırıcılık suçunu oluşturur.\"
-TCK'nın 53 maddesi: \"Dolandırıcılık suçu dolayısıyla verilecek cezanın üst sınırı beş yıldır.\"
-TCK'nın 58. maddesi: \"Suçun cezasının infazı ile hükümlüye verilen cezanın infazı şeklinde adli para cezası ile tazminat hükümleri uygulanır.\"

15. Ceza Dairesi 2020/306 E. , 2020/2271 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın157/1, 52/2-4, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, hükmün tebliğinin usulsüz olması nedeniyle temyiz hakkını kullanamadığından bahisle eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz başvurusunda bulunduğundan, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olması karşısında, mahkemenin sanık hakkında temyiz talebinin reddine ilişkin verdiği 03/05/2019 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun bulunduğu kabul edilip bu karar kaldırılmak suretiyle yapılan incelemede,
Sanığın yokluğunda verilen 19/06/2014 tarihli hükmün, sorguda bildirdiği adrese tebliğe çıkarıldığı, bila tebliğ iadesi üzerine MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21. maddesine uygun olarak 11/08/2014 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 08/03/2019 tarihli eski hale getirme ve temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.