Mahkemesi : Samsun 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 08.10.2013
No : 2011/266-2013/571

Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar avukatlarınca temyizi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi .. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
506 sayılı Kanunun kusur sorumluluğunu esas alan 26. maddesine dayanan rücu davalarında kusurun belirlenmesinde, zararlandırıcı sigorta olayının ne şekilde oluştuğunun dosya içeriğindeki tüm deliller takdir olunarak belirlenmesi ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda işçi sağlığı ve iş güvenliği mevzuatı açısından uzman sayılacak kişilerden oluşturulacak bilirkişi heyetinden kusur oran ve aidiyeti konusunda rapor alınması gereklidir.
Dosya kapsamına göre, davalıya ait un fabrikasında işçi olarak çalışan sigortalı kamyona 35 kg"lık un çuvallarını istiflerken, dengesini kaybederek kamyonun içine düşerek yaralanmış olup; hükme esas alınan ikinci raporda, davalı işverenin % 50, sigortalının ise, % 50 kusurlu olduğu kabul edilmiş,sigortalının açtığı tazminat davasında alınan kusur raporunda ise; işverenin % 70, sigortalının % 20, vardiya amirinin ise, % 10 kusurlu olduğunun belirtilrdiği böylece raporlar arasındaki çelişkinin giderilmeden karar verildiği görülmüştür.
Mahkemece, sigortalının açtığı tazminat davasının akıbeti araştırılarak, kesinleşmesi halinde tazminat davasında benimsenen kusur raporunun güçlü delil niteliğinde olduğu gözetilerek, sigorta olayının meydana geldiği iş kolunda uzman oldukları belirlenen işçi sağlığı ve iş güvenliği konularında uzman kişilerden belirtilen bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınarak; kusur raporları arasındaki çelişkiyi giderecek nitelikte yeniden kusur raporu alınması gerekirken, eksik inceleme ve araştırma sonucunda yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Öte yandan, davalı işveren vekili, yanıt dilekçesinde ve yargılama sürecinin sonraki aşamalarındaki beyanlarında, sigortalının iş göremezlik oranına itiraz etmiş, sigortalı tarafından açılan tazminat dosyasında, SS Yüksek Sağlık Kurulu’ndan alınan 19.7.2013 tarihli raporla iş göremezlik oranının değişmediğinin bildirilmesi üzerine, bu rapora itibar edilerek karar verilmiştir.
Anılan kurul tarafından verilen raporun davacı Kurum açısından bağlayıcı olmasına karşın davalı işverenin bu rapora da itiraz hakkının bulunduğu gözetilerek, Adli Tıp 3. İhtisas Kurulu’dan, çelişki halinde Adli Tıp Genel Kurulu’ndan rapor alınmak suretiyle, uğradığı iş kazasına bağlı olarak sigortalının meslekte kazanma güç kaybı oranının kesin biçimde belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemiş olması, isabetsizdir. Tüm geçici iş göremezlik ödeme belgeleri celbedilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma sonucu yazıl şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 06.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.