Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/9684 Esas 2014/9674 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/02/2014
NUMARASI : 2013/314-2014/46

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, iş sözleşmesinin davacının araç kullanmak için sahip olması gereken zihinsel,psikomotor becerileri ve yeteneklerinin bulunmadığı gerekçesiyle haklı sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, 02/03/2013 ve 21/06/2013 tarihli psiko teknik testlerden, araç kullanmaya uygun olduğu anlaşılan davacının, başarısız sonuçlanan testin doğru olmaması, tedavi edilebilir nitelikli geçici olma ihtimali öngörülerek, söz konusu sürede diğer çalışanlara uygulandığı anlaşılan, geri hizmet veya başka bir görevde değerlendirilmesi gerekli araştırma çabasına girişilmeden veya geçici iş sözleşmesi askıya alınmadan, ücretli veya makul süre ücretsiz izin kullanma imkanı tanınmadan, iş sözleşmesinin feshinde son çare ilkesine uyulmadan , işverence yapılan iş sözleşmesinin feshinin; dava tarihinden bir ay kadar sonra ve makul dava süresi içindeki üniversite araştırma hastahanesi raporları ile de, feshe sebep gösterilen sebebin bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Somut olayda, davalı işyerinde şoför olarak çalışan davacının iş sözleşmesinin psiko teknik değerlendirme testi sonucunda araç kullanmak için sahip olması gereken zihinsel, psikomotor beceri ve yetenekleri kendi norm grubuna göre yetersiz olduğu gerekçesiyle haklı nedenle feshedilmiştir. 17.01.2013 tarihli görüşme tutanağında, zaman baskısının davacının performansını olumsuz yönde etkilediği, güvenli sürücülük bilincine sahip olduğu belirtilmiş, aynı tarihli raporda ise, davacının görsel süreklilik, çarpışma tahmin, sürekli dikkat, görsel algı, hız-mesafe tahmini, seçici dikkat, muhakeme koordinasyonu, tepki hızı ve çevresel görüşün kendi norm grubuna göre yetersiz olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca davacı tarafından 17.05.2013 tarihinde alınan raporda, davacının araç kullanmak için gerekli zihinsel ve psikomotor becerileri bakımından kendi norm grubu ölçülerine göre yeterli bulunduğu beyan edilmiştir. 17.01.2013 ve 17.05.2013 tarihli raporlar arasındaki çelişki olduğu anlaşıldığından öncelikle her iki rapor arasındaki çelişki giderilmeli ardından davacının geri hizmette değerlendirilip değerlendirilemeyeceği hususu somut olarak tespit edilmelidir. Mahkemece davacının geri hizmette çalıştırılabileceği varsayımı ile davanın kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.