MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen maddi ve manevi tazminat istekleri ve nafakalar yönünden; davalı erkek tarafından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 04.02.2019 günü tebligata rağmen taraflar adına gelen olmadı. İşin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkek 07.02.2017 tarihli dilekçesi ile boşanma hükmünü temyizden feragat ettiğini bildirdiğinden bu yöne ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin diğer yönlere ilişkin temyiz itirazları ile davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece 26.02.2016 tarihli ara karar ile hükmedilen tedbir nafakasının boşanma davası süresince geçerli olmak üzere Türk Medeni Kanunu"nun 169"ncu maddesi uyarınca ve Türk Medeni Kanunu"nun 197"nci maddesi çerçevesinde takdir edilen nafaka ile tahsilde tekerrür teşkil etmemek üzere tayin ve takdir edildiğinin anlaşılmasına göre davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b-Mahkemece boşanmaya sebebiyet veren olaylarda taraflar eşit kusurlu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davacı kadın tarafından 16.11.2013 tarihinde bağımsız tedbir nafakası davası açıldığı, tedbir nafakası davasında kadının birlikte yaşamak için uğraştığı fakat davalı erkeğin buna yanaşmadığı, ayrı bir ev temin etmediği, hamile olan kadının çocuğunu doğurmasını istemediği kadının ayrı yaşamakta haklı olduğu gerekçesiyle kadın lehine bağımsız tedbir nafakasına hükmedilmiş, mahkemece verilen iş bu karar temyiz incelemesinden geçerek 03.10.2013 tarihinde kesinleşmiştir. Davalı erkek ise 06.01.2014 tarihinde evlilik birliğinin temelinden sarsılması (TMK m.166/1) hukuki sebebine dayalı olarak boşanma davası açmış ve bu davasından 14.01.2014 tarihinde feragat etmiştir. Davalı erkeğin bu feragati, davacı kadının feragat tarihine kadar olan kusurlarının affedildiği en azından hoşgörüyle karşılandığı anlamını taşır. Tedbir nafakası davasından sonra tarafların biraraya gelmedikleri dosya kapsamıyla sabittir. Bu tarihten sonra taraflar arasında yeni bir olayın varlığı da iddia ve ispat edilmediğine göre boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadının bir kusurunun bulunmadığı anlaşılmaktadır. O halde tüm dosya kapsamından, mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen erkeğe yüklenen kusurlu davranışlarının yanında erkeğin birlikte yaşamaktan kaçındığı, ayrı bir ev temin etmediği, eşinin çocuğunu doğurmasını da istemediği boşanmaya sebep olan olaylarda davalı erkeğin tamamen kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyleyken, mahkemece tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
c-Yukarıda 2/b bendinde açıklandığı üzere boşanmaya sebep olan olaylarda davalı erkek tamamen kusurludur. Davacı kadın yararına Türk Medeni Kanunu"nun 174/1-2. maddesi koşulları oluşmuştur. Kusurun ağırlığı tarafların ekonomik ve sosyal durumları ile, hakkaniyet kuralları gözetilerek uygun miktarda davacı kadın yararına maddi ve manevi tazminata karar verilmesi gerekirken maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b ve 2/c bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temiyze konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı erkeğin boşanma hükmüne yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 143.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 04.02.2019 (Pzt.)