MAHKEMESİ :KADASTRO MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KULLANIM KADASTROSU
KANUN YOLU : TEMYİZ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Yargıtay ilamında özetle; dava konusu taşınmazlardan 106 ada 930 ve 953 sayılı parsellerin kadastro tutanaklarında davalı Mehmet oğlu 1944 doğumlu ... lehine kullanıcı şerhi olup, davacı ... tarafından da bu parseller yönünden adı geçen aleyhine dava açıldığına göre, davacı ..."un miras payı dışında kalan payların kullanıcısı olarak ..."in gösterilmesi gerekirken, diğer parseller yönünden davalı olan ... tarafından açılmış bir dava ya da davaya müdahale olmadığı halde, davalı ... lehine şerh yazılması isabetsiz ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 2. bendinin (c) fıkrasında 4. satırında ve (d) fıkrasının 4. satırında yer alan "1944 doğumlu ..." ifadelerinin çıkartılmasına, yerlerine "1944 doğumlu ..." ifadesi yazılarak, hükmün düzeltilen bu şekli ile onanmasına,” karar verilmiş, davalılar vekili 01.02.2016 tarihli dilekçe ile Yargıtay ilamında yerel mahkeme kararının (e) fıkrasında düzeltilme yapıldığı ancak (e) fıkrası yerine sehven (d) fıkrasının yazıldığını bildirerek maddi hatanın tavzihini talep etmiş ve mahkemece ek karar ile tavzih talebinin reddine karar verilmiş olup, iş bu ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davalılar Ali ve ... vekili tarafından, Dairemizin 18.12.2014 tarih 2014/19763 Esas, 2014/15632 Karar sayılı ilamına karşı .... (Kapatılan) Kadastro Mahkemesine başvurularak tavzih talebinde bulunulmuş olup, mahkemece 17.03.2016 tarihli ek karar ile tavzihe konu ilamın Yargıtay’a ait olması nedeni ile düzeltmenin ancak Yargıtay tarafından yapılacağı gerekçesiyle tavzih talebinin reddine karar verilmiştir. Düzeltilmesi istenilen ilam, hükmün düzeltilerek onanmasına ilişkin Dairemizin 18.12.2014 tarih 2014/19763 Esas, 2014/15632 Karar sayılı ilamı olduğuna göre, tavzihen düzeltilme talebinin de Dairemizden istenilmesi gerekmektedir. Hal böyle olunca, hükmü veren mahkemeden tavzih istenilmesi nedeniyle, tavzih istemiyle ilgili karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, tavzih talebinin reddine karar verilmesi isabetsiz olup, temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile 17.03.2016 tarihli ek kararın BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edene iadesine, yasal koşullar gerçekleştiğinde kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.