Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17204 Esas 2019/2533 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17204
Karar No: 2019/2533
Karar Tarihi: 13.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/17204 Esas 2019/2533 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen bir çocuk ve bir sanık tarafından işlenen hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen bir hükümden bahseder. Sanık, mala zarar verme suçundan mahkum edilmiş ancak iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan beraat etmiştir. Dosya incelendikten sonra, suça iştirak eden sanık hakkında TCK'nın 39/1. maddesi uygulanmasına karar verilmiş ve diğer sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında TCK'nın 37/1. maddesi uygulanmıştır. Mahkeme, Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararını da göz önünde bulundurarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanıkların infaz aşamasında gözetilebileceğini belirtmiştir. Hükümler istem gibi onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 37/1., 39/1. ve 53. maddeleri.

2. Ceza Dairesi 2016/17204 E. , 2019/2533 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında, mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin reddine dair 17.09.2015 tarihli ek kararın temyiz edilmediği, suça sürüklenen çocuk ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik itirazın Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 15.09.2015 tarih 2015/783 D.İş sayılı kararı ile reddedildiği, sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan verilen beraat kararının temyize konu olmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına ve oluşa göre, katılana ait iş yerinden hırsızlık yapan suça sürüklenen çocuk ... ile sanık ...’in, çaldıkları malzemelerle birlikte kendilerini olay yerine getirip biraz ilerde bekleyen sanık ...’ın aracına binip uzaklaştıkları somut olayda; sanık ...’ın diğer sanık ve suça sürüklenen çocuk ile önceden anlaşmak suretiyle birlikte hareket ettiğinin anlaşılması karşısında; suça doğrudan iştirak eden sanık hakkında TCK"nın 37/1. maddesi yerine, aynı Yasa"nın 39/1. maddesi ile uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanıklar ... ile ... hakkında uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.