MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Özel belgede sahtecilik suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda; mahkumiyetine ilişkin Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen 23/05/2017 tarih, 2016/810 esas, 2017/459 karar sayılı hükmün, sanık ... tarafından temyizi üzerine Dairemizin 15/01/2019 tarih, 2017/15689 esas, 2019/449 karar sayılı "bozma" kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 25/02/2019 tarihli dilekçesi ile itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine Dairemize gönderilen dava dosyası ve ekleri yeniden incelenerek gereği görüşüldü:
Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 10/05/2010 tarih, 2010/20119 esas sayılı iddianamesi ile ... ve ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçunu işledikleri iddiasıyla kamu davası açıldığı, Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/04/2011 tarih, 2010/383 esas ve 2011/216 sayılı kararı ile sanıkların resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetlerine karar verildiği, söz konusu kararın sanıklardan ...’ün temyizi üzerine Yargıtay 21. Ceza Dairesi’nin16/11/2016 tarih, 2016/9767 esas, 2016/6898 sayılı kararı ile, “belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma niteliğinin bulunup bulunmadığının takdirinin hakime ait olduğu, suça konu belge aslının duruşmaya getirtilip incelenmek suretiyle, özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, aldatıcı nitelikte olup olmadığının kararda tartışılması ve denetime imkan verecek şekilde dosya içine konulması gerektiğinin gözetilmemesi ve suça konu senedin, suç tarihinde yürürlükte olan 6762 sayılı TTK’nin 688/6 ve 689/4. maddeleri uyarınca bonoda zorunlu unsur olan keşide yerinin bulunmadığı ve bono niteliğinde olmadığından özel belge olarak kabul edilmesi gerektiğinden bahisle bozularak, bozma kararının hükmü temyiz etmeyen ...’a sirayet ettirilmesine karar verildiği, bozma kararına uyarak yeniden yargılama yapan Mahkemece 23/05/2017 tarih, 2016/810 esas ve 2017/459 sayılı kararı ile sanıkların özel belgede sahtecilik suçundan TCK’nin 207/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verildiği, söz konusu kararın, ilk kararı temyiz etmeyen sanık ... ve diğer sanık ... tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 15/01/2019 tarih, 2017/15689 esas ve 2019/449 karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verildiği,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 25/02/2019 tarih ve 11-2017/53509 sayılı itiraz yazısı ile ilk hükmü temyiz etmeyen sanık ...’ın, yalnızca inceleme dışı sanık ... hakkındaki lehe bozmanın sonucundan yararlanması nedeniyle, yerel mahkemece kurulan ikinci hükmü temyiz hakkı bulunmadığı belirtilerek dosyanın Dairemize gönderilmesiyle yapılan incelemede;
Ankara 14. Asliye Ceza Mahkemesince, Yargıtay 21. Ceza Dairesi’nin16/11/2016 tarih, 2016/9767 esas, 2016/6898 sayılı bozma kararına uyulmuş ve uyma nedeniyle de yeni bir yargılamaya başlanılmıştır. Yapılan yeni yargılama ile ilk hükmü temyiz etmemesi nedeniyle hakkındaki hüküm kesinleşen sanık ... hakkındaki kesin hüküm ortadan kalkmış ve Mahkemece yeni bir hüküm kurulmuştur. Bu yeni hükme karşı sanık ... temyiz yoluna başvurabilecektir. Aksi halde, yeni verilen hüküm hukuka aykırı olsa bile söz konusu kararın yargı denetimine kapalı olduğu kabul edildiğinden, hukuka uygun olup olmadığı denetlenemeyecektir. Oysa ki ..., uyma üzerine yapılan yargılamada yeniden sanık statüsüne girmiştir. Bu statünün sonucu olarak da kanun yoluna başvurma hakkı vardır. Aksinin kabulü CMUK’nin 325. maddesinin konuluş amacıyla örtüşmemektedir.
Dosya içeriği ve Dairemizin kararındaki gerekçeye göre Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itirazı yerinde görülmediğinden KARARIN DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 6352 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 308/3. maddesi uyarınca itiraz konusunda karar verilmek üzere dosyanın YARGITAY CEZA GENEL KURULUNA gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02/04/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.