2. Ceza Dairesi Esas No: 2018/7010 Karar No: 2019/2532 Karar Tarihi: 13.02.2019
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/7010 Esas 2019/2532 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2018/7010 E. , 2019/2532 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet, hüküm verilmesine yer olmadığına
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; I) Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm verilmesine yer olmadığına ilişkin kararın, CMK"nın 223. maddesine göre hüküm niteliğinde olmadığı ve temyizinin mümkün bulunmadığı anlaşılmakla; katılan vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, II) Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Usulüne uygun olarak kamu davasından haberdar edilmeyen hazine vekilinin, 5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca kanun yollarına başvurma hakkı bulunduğu ve hükmü temyiz etmekle kamu davasına katılma iradesini ortaya koyduğu anlaşılmakla, suçtan zarar gördüğü açıkça anlaşılan hazinenin davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede; Tüm dosya içeriğine göre; dikip yetiştirdikleri ağaçların yaklaşık 10 gün boyunca kesildiğini fark eden müştekilerin, suç tarihinde elindeki hızar makinası ile suça konu ağaçların bulunduğu yerde sanığı gördükleri somut olayda; sanığın 18.12.2013 tarihinden önce hırsızlık yaptığına dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil olmadığı gözetildiğinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 19.01.2016 ve 09.10.2018 tarihli tebliğnamelerindeki 2 numaralı bozma düşüncelerine; 19.12.2013 tarihli teslim tesellüm belgesine göre; sanığa ait ikamette müştekilere ait 3 adet kütük ve odun parçasının ele geçtiğinin anlaşılması karşısında; mahkemenin hırsızlık suçunun tamamlandığına dair kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 19.01.2016 tarihli tebliğnamesindeki 1 numaralı bozma düşüncesine, sonuç cezanın adli para cezası olması nedeniyle sanık hakkında TCK"nun 53. maddesinin uygulanmamasında bir isabetsizlik görülmediğinden, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 19.01.2016 tarihli tebliğnamesindeki 1 ve 3, 09.10.2018 tarihli tebliğnamesindeki 3 numaralı bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 13/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.