Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/17 Esas 2020/2036 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/17
Karar No: 2020/2036
Karar Tarihi: 12.02.2020

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2018/17 Esas 2020/2036 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kardeşinin banka hesabına yaptığı borç para ödemelerinin geri ödenmediğini, bu alacağının kanuni faizi ile birlikte tahsil edilmesini ve yine borç olarak gönderdiği dövizin en yüksek faizle birlikte tahsil edilmesini talep etmiştir. Ancak, ilk derece mahkemesi davanın ispat edilememesi nedeniyle reddetmiştir. Davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuş, ancak istinaf başvurusu da reddedilmiştir. Temyiz edilen kararda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre bir isabetsizlik bulunmadığından, temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak da davacının alacağının tahsili için talep edilen 3095 sayılı Kanun'un 4/a maddesi, istinaf başvurusunun ise 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b.1 maddesi anılmaktadır.

13. Hukuk Dairesi 2018/17 E. , 2020/2036 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı ilk derece mahkemesi sıfatıyla Karabük 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 2016/92 esas 2017/51 karar sayılı davanın reddine yönelik olarak verilen hükme karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi"nin 2017/1472-2017/1451 karar sayılı kararının süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı, 01.04.2008-31.01.2011 tarihleri arasında kardeşi olan davalının banka hesabına 14.900,00 TL borç para gönderdiğini, fakat geri ödemediğini belirterek bu alacağının dava tarihinden itibaren kanuni faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi ile; davalıya, 2008 yılı Nisan ila Ekim aylarında yine borç olarak göndermiş olduğu 11.960,00 USD’nı da alamadığını belirterek bu alacağına da dava tarihinden itibaren 3095 sayılı Kanun"un 4/a maddesi gereğince devlet bankalarının yabancı para ile açılmış vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faiz işletilmek suretiyle davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacıya herhangi bir borcunun bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, havaleyi gönderen davacının iddiasını ispat etmesi gerektiği gerekçesiyle ispat olunmayan davanın reddine karar verilmiş; karara karşı, davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince, davacının istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK."nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, karar verilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
SONUÇ: Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 23,00 TL. kalan harcın temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 12/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.