Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6070 Esas 2021/3186 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6070
Karar No: 2021/3186
Karar Tarihi: 26.04.2021

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6070 Esas 2021/3186 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi bir çocuğun cinsel istismar suçuyla ilgili olarak mahkumiyet kararı verdi. Yapılan temyiz sonucunda, suçun işlendiği tarihte yürürlükte olan ve sonradan yürürlüğe giren kanun maddelerinin farklı hükümleri olduğu durumlarda lehe olan kanunun uygulanması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, kanun maddelerinde yapılan değişiklikler göz önünde bulundurularak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği hükmü verildi. Bu kararın sonucunda, sanığın temyiz itirazları kabul edildi ve hüküm bozuldu.
5237 sayılı Kanun'un 53. maddesi 29542 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak kısmi iptal edildiğinden, yeniden değerlendirme yapılırken bu hususların da göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102, 103, 104, 105 ve 7/2. maddeleri ile 6545 sayılı Kanun'un 58, 59, 60 ve 61. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2016/6070 E. , 2021/3186 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" düzenlemesi gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili maddeleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.