Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1760 Esas 2021/3496 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1760
Karar No: 2021/3496

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1760 Esas 2021/3496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir dava sonucunda verilen kararın temyiz edilmesi üzerine, davacı-davalı erkeğin kusur belirlemesi, tazminatlar ve çocuğun velayetiyle ilgili isteklerinin reddedilmesi gerektiğine karar verdi. Ayrıca, davalı-davacı kadının tedbir nafakası talebi reddedildiği için bu konuda temyiz edilebilir bir kararın olmadığını vurguladı. Dosyadaki diğer itirazların yerinde görülmediği ve hükmün onanmasına karar verildiği belirtildi. Bu karara dayanak olan kanun maddeleri şöyle açıklanıyor:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi, miktar veya değeri 78.360 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin kararların temyiz edilemez olduğunu belirtiyor.
- Aynı kanunun ek 1. maddesi, temyiz parasal sınırlarının her yıl yeniden değerleme oranında artırılacağını ve vergi kanununa göre belirleneceğini düzenliyor.

2. Hukuk Dairesi 2021/1760 E. , 2021/3496 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve ortak çocuk ...’nin velayeti yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatların ve nafakaların miktarı ve ortak çocuk ...’nin velayeti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-İlk derece mahkemesinin hükmüne karşı davacı-davalı erkek tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmadığından, erkeğin kusur belirlemesi, nafakalar ve ortak çocuk ...’nin velayetine ilişkin hüküm kesinleşmekle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı-davacı kadının birleşen tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelemesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunun 362. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli ve 6763 sayılı Kanunun 44. maddesi ile 6100 sayılı Kanuna eklenen Ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının(HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanununun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “78.360,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda, davalı-davacı kadının kendisi için 6.600 TL yıllık tutardaki tedbir nafakası talebinin reddine karar verilmiş olup; bölge adliye mahkemesince tedbir nafakası davasının reddedilen kısmı yönünden verilen karar kesindir. Bu nedenle, davalı-davacı kadının tedbir nafakası davasının reddedilen kısmına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
3-Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı-davalı erkeğin kusur belirlemesi, nafakalar ve ortak çocuk ...’nin velayetine dair temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) bentte, davalı-davacı kadının birleşen tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin de (2.) bentte gösterilen sebeplerle REDDİNE; diğer temyiz itirazlarının ise yukarıda (3.) bentte gösterilen sebeple reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10"ar TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oybirliğiyle karar verildi. 26.04.2021 (Pzt.)