15. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/3478 Karar No: 2016/5107 Karar Tarihi: 12.12.2016
Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/3478 Esas 2016/5107 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, bir eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak talebi davasına ilişkindir. Davacılar, iş bedeli talebi yönünden kısmen haklarını elde etmişlerdir ancak cezai şart talepleri reddedilmiştir. Davacılar, cezai şart talebi için yatırılmış usulüne uygun harcın bulunmadığını belirtmişlerdir. Mahkeme, davacıların diğer itirazlarını reddederken, cezai şart talebi için yargılama yapılması gereksiz olduğu için kararın düzeltilerek onanmasına karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi ve HUMK’nın 438/VII. maddesidir.
15. Hukuk Dairesi 2016/3478 E. , 2016/5107 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak talebine ilişkindir. Mahkemece davacı yükenicilerin iş bedeli talebi yönünden davanın kısmen kabulüne, cezai şarta yönelik açmış oldukları davanın HMK"nın 150/5. maddesi gereğince açılmamış sayılmasına dair verilen karar, taraflarca temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2-Davacılar aleyhine reddedilen miktar üzerinden 1.800,00 TL vekâlet ücretine ve ayrıca davacıların cezai şart talebi üzerinden 1.800,00 TL maktu vekâlet ücretine hükmedilmiş ise de cezai şart talebi ile ilgili usulüne uygun harcı yatırılmış bir dava bulunmadığından bu talep yönünden davalı yararına vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, davacı tarafın bu taleple ilgili vekâlet ücretinden sorumlu tutulması doğru olmamıştır. Kararın bu nedenle bozulması gerekir. Ancak bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK’nın 438/VII. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur. SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca davacıların temyiz itirazının kabulü ile gerekçeli kararın hüküm fıkrasının "Cezai şarta yönelik dava nedeniyle davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1.800,00 TL maktu vekâlet ücretinin davacılardan müşterek ve müteselsilen tahsili ile davalıya verilmesine," şeklindeki 8. bendinin hükümden çıkartılarak, yerine "ceza-i şart talebi ile ilgili usulüne uygun harcı yatırılarak açılmış bir dava bulunmadığından bu talep yönünden davalı yararına vekâlet ücreti takdirine yerolmadığına" cümlesinin yazılmasına ve kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 224,60 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 12.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.