Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2021/2061 Esas 2022/1855 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hüküm süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında düzenlenen dağıtım sözleşmesi uyarınca davalı tarafın hizmet bedeli olan faturaları ödemediğinden bahisle icra takibi yapıldığını, davalı tarafından borca itiraz edildiğini, itirazın haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile icra inkâr tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dağıtımın kusurlu olduğunu, hatalı ve ayıplı hizmet nedeniyle davacının alacağı doğmadığı gibi davalının zararı bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin (Kapatılan 23. Hukuk Dairesi) 19.09.2018 tarihli 2016/1012 Esas, 2018/4273 Karar sayılı ilamı ile; davalı tarafın mahsup itirazı üzerinde durulmaması doğru görülmediği gerekçesiyle davalının diğer temyiz itirazları incelenmeksizin kararın bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda; davalının mahsubu gerektirir alacakları, davacının saptanan alacağından mahsup edildiğinde davacının herhangi bir alacağı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, taraflar arasındaki imzalanan dağıtım sözleşmesinden kaynaklanan alacağa vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Davacı vekili 05.05.2014 tarihli dilekçesinde; davacının 9.197,90 TL alacaklı olduğunun tespit edildiğini, davalı tarafın zararının 2.455,70 TL olduğunu, buna göre 6.742,20 TL alacaklı olduğunun ortaya çıktığını, yargılamanın uzamaması için bu bedele göre karar verilmesini istemiştir. Mahkemece verilen ilk karar ile de davanın kısmen kabulü ile takibin 6.742,20 TL üzerinden devamına karar verilmiş, karar davacı tarafça temyiz edilmemiş olup davalı tarafın temyizi üzerine bozulmasına karar verilmiştir. Bozmadan sonra alınan raporda davalının 8.810,25 TL cezai şart alacağı, dergi basım maliyeti ve kağıt maliyetleri nedeniyle toplam 4.756,42 TL zararı olduğu, davalının talep edebileceği cezai şart ve zarar tutarının 13.566,67 TL’nin davacının 9.197,90 TL alacağından mahsup edildiğinde davacının alacağının bulunmadığı aksine davalı şirketin davacıdan alacaklı olduğu belirtilmiştir. Mahkemece bu rapor hükme esas alınarak davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır. TBK m. 180/2 gereğince alacaklı ceza koşulu miktarından daha fazla zarara uğramışsa uğradığı bu zararı ve borçlunun borca aykırı davranmasında kusuru bulunduğunu ispat ederek bu zararın da tazminini talep edebilirse de dava konusu somut olayda; dergi basım maliyetlerinin ve kağıt maliyetlerinin toplamlarının cezai şart alacağını aşmadığı anlaşıldığından bu kalemlerin reddine karar verilmesi gerekirken bu taleplerin de kabulünü doğuracak şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır. Bu halde mahkemece davacı alacağı olan 9.197,90 TL’den davalının cezai şart alacağı olan 8.810,25 TL’nin düşülerek 387,65 TL yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.