Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/16036 Esas 2020/2257 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16036
Karar No: 2020/2257
Karar Tarihi: 18.02.2020

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/16036 Esas 2020/2257 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Antalya 5. Ağır Ceza Mahkemesi, TCK'nın 158/1-l, 43, 168/2, 62, 52/2-4, 53 maddeleri gereğince nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığı mahkum etti. Sanık, mahkumiyet hükmüne istinaf başvurusunda bulundu ancak Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi, istinaf başvurusunu esastan reddetti. Bunun üzerine sanık, temyiz talebinde bulundu ancak mahkeme, hükmolunan cezanın miktar ve türünü göz önünde bulundurarak istinaf başvurusunun esastan reddine karar verdi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 158/1-l, 43, 168/2, 62, 52/2-4, 53 ve CMK'nın 286/2-a maddesi.

15. Ceza Dairesi 2019/16036 E. , 2020/2257 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Antalya 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 02/02/2018 tarih 2017/296 E, 2018/37 K sayılı ilamı ile TCK’nın 158/1-l, 43, 168/2, 62, 52/2-4, 53 maddeleri gereğince verilen hükümlere yönelik istinaf talebinin ayrı ayrı esastan reddine dair karara yönelik temyiz talebinin reddine dair 25/04/2019 tarihli ek karar

Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükümleri hakkında sanık tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi"nin istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine dair hükmünün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşüldü;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteminin reddine dair 25/04/2019 tarih, 2018/519 Esas 2019/363 Karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden; bu karara yönelik sanığın temyiz itirazlarının CMK 302/1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.