Mahkemesi : İzmir 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 16/09/2013
Numarası : 2011/686-2013/373

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalının iş sözleşmesini bildirimsiz ve haksız olarak feshettiğini bu nedenle hak etmiş olduğu kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının işçileri olmadığını, husumet itirazları bulunduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil ücret alacağı talebinin reddi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59"uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda dosyaya sunulan, davacının 25.03.2011–09.04.2011 tarihleri arasında 15 gün yıllık izin kullandığına dair imzalı belge bulunduğu halde bu belgenin yıllık izin ücreti hesabında dikkate alınmaması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 05/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.