Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/418 Esas 2020/2256 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/418
Karar No: 2020/2256
Karar Tarihi: 18.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/418 Esas 2020/2256 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Giresun 1 Asliye Ceza Mahkemesi'nin 22/05/2018 tarihli kararıyla sanık, dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, bu karara istinaf başvurusu yapmış ancak Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi, istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Sanık, bu kararı da temyiz etmiştir ancak CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları temyiz edilememektedir. Dolayısıyla sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 157/1, 52/2, 62, 53 ve 58. maddeleri geçmektedir.

15. Ceza Dairesi 2020/418 E. , 2020/2256 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Giresun 1 Asliye Ceza Mahkemesi’nin 22/05/2018 tarih 2017/95 E, 2018/435 K sayılı ilamı ile TCK’nın 157/1, 52/2, 62, 53, 58. maddeleri gereğince verilen hükme yönelik istinaf talebinin esastan reddine dair kararına yönelik temyiz talebinin reddine dair 04/09/2019 tarihli ek karar.

Dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü hakkında sanık tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi"nin istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükmü sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşüldü;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteminin reddine dair 04/09/2019 tarih, 2018/3749 Esas 2019/1174 Karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden; bu karara yönelik sanığın temyiz itirazlarının CMK 302/1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.