Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2559 Esas 2019/2508 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2559
Karar No: 2019/2508
Karar Tarihi: 30.04.2019

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2559 Esas 2019/2508 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten öldürme suçundan müebbet hapis cezası vermiştir. Katılanlar vekili, mahkumiyet hükmünü temyiz etmiş ancak daha sonra şikayetlerinden vazgeçmiştir. Dosyadaki deliller incelenerek suçun sübutu kabul edilmiş, savunması reddedilmiş ve hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak, sanık ile maktul arasındaki kavganın başlangıcında haksız tahrik unsuru gözetilmediği ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, hüküm BOZULMÜŞTÜR. Kanun maddeleri ise TCK'nin 81. ve 53. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 29. ve 53. maddeleridir.

1. Ceza Dairesi 2017/2559 E. , 2019/2508 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK"nin 81, 53. maddeleri uyarınca; müebbet hapis cezası.

Sanık ... hakkında; kasten öldürme suçundan verilen mahkumiyet hükmü yasal temyiz süresi içerisinde katılanlar vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, katılanların 31.10.2018 havale tarihli dilekçeleriyle sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiklerini belirttikleri, bu dilekçelerin temyizden vazgeçme mahiyetinde bulunduğu anlaşıldığından, katılanlar vekilinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın maktul ...’a yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ... müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a- Sanığın maktulün kendisine saldırdığına yönelik istikrarlı beyanı ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığına dair doktor raporu birlikte değerlendirildiğinde, sanık ile maktul arasında gerçekleşen kavga ortamında ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenememesi karşısında, haksız tahrik hükümlerini düzenleyen 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca sanık hakkında asgari oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b- 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 30/04/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.
30/04/2019 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı ..."nun huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."ın yokluğunda 02/05/2019 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.