MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında TCK"nın 151/1, 62, 53/1, 58/6 maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası,
2- Sanık ... hakkında TCK"nın 125/1, 129/1, 62, 52/2 maddeleri gereğince 1.000 TL adli para cezası,
3- Sanıklar ... ve ... hakkında TCK"nın 151/1, 62, 52/2 maddeleri gereğince 3.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararının incelenmesinde;
Sanık ..."ın yokluğunda verilen mahkumiyet hükmünün sanığın savunmasında belirttiği adres yerine mernis adresine tebliğ edildiği anlaşılmakla, sanığın gerekçeli karara yönelik 28.10.2013 tarihli temyiz talebinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın trafikte seyir halinde iken katılan ile aralarında meydana gelen tartışma nedeniyle yerden aldığı taşla katılanın kullandığı otobüsün camını kırdığı anlaşıldığından mala zarar verme suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK"nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanıklar ... ve ..."ın haklarındaki hükümlere yönelik temyiz taleplerinin reddi kararlarının incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanıkların temyiz istemlerinin reddine dair 01/11/2013 gün ve 2013/292 E., 2013/834 K. sayılı ek kararlarda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu kararlara yönelik temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanıkların temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, henüz yürürlükte bulunmayan 5271 sayılı CMK"nın 296/1. maddesi uyarınca ret kararları verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan ek kararların bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan 01/11/2013 tarihli ek kararların hüküm fıkralarından “CMK 296/1. maddesi" ibarelerinin çıkarılarak yerlerine “5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan ek kararların DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/02/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.