KANUN YARARINA BOZMA
Nitelikli hırsızlık suçundan sanık Saim Gezici’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h (iki kez), 35/2 ve 168/1. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 3 yıl 9 ay ve 1 yıl 8 ay hapis cezaları ile cezalandırılmalarına dair Mersin 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/09/2017 tarihli ve 2017/250 esas, 2017/639 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 08/03/2019 gün ve 94660652-105-33-17472-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 13/03/2019 gün ve 2019/26725 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında, 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h maddesinin uygulandığı, bu madde gereğince verilecek cezanın alt sınırının 5 yıl olduğunun belirtilmesi nedeniyle, 5271 sayılı Kanun’un 196/2. maddesi gereği alt sınırı 5 yıl ve daha fazla hapis cezasının gerektiren suçlarda sanığın istinabe sureti ile sorguya çekilemeyeceğinden, sanığın mahkemesince sorgusu yapılmadan karar verilmek sureti ile 5271 sayılı Kanun’un 196/2. maddesine muhalefet edilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK"nın 193/1. maddesinde yer alan “Kanunun ayrık tuttuğu hâller saklı kalmak üzere, hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılmaz. Gelmemesinin geçerli nedeni olmayan sanığın zorla getirilmesine karar verilir.”, aynı Kanun’un 196/1. maddesinde yer alan “Mahkemece sorgusu yapılmış olan sanık veya bu hususta sanık tarafından yetkili kılındığı hâllerde müdafii isterse, mahkeme sanığı duruşmada hazır bulunmaktan bağışık tutabilir.” ve 196/2. maddesinde yer alan “Sanık, alt sınırı beş yıl ve daha fazla hapis cezasını gerektiren suçlar hariç olmak üzere, istinabe suretiyle sorguya çekilebilir.” şeklindeki düzenlemeler uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinde düzenlenen hırsızlık suçuna ilişkin cezanın alt sınırının 5 yıl olması karşısında, sanığın istinabe suretiyle sorguya çekilemeyeceği gözetilmeden savunma hakkı kısıtlanarak hüküm kurulması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Mersin 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/09/2017 tarihli ve 2017/250 esas, 2017/639 karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (b) bendi uyarınca gereğinin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 28/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.