Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2018/9320 Esas 2019/4831 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili dava dilekçesi ile; işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C)Bozma İlamı ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Samsun 2. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, bu karar Dairemizin 30.03.2018 tarih, 2017/18360 Esas, 2018/7140 Karar sayılı ilamı ile “Davacı vekili kararın temyizinden sonra 29.03.2018 tarihli imzalı dilekçe ile davadan feragat ettiğinden, feragat konusunda bir karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.” şeklindeki gerekçe ile bozulmuştur.
Yerel Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın feragat nedeni ile reddine karar verilmiştir.
D)Temyiz
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta davacı, T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın taşeron işçilerin sürekli işçi kadrolarına geçirilmesine ilişkin düzenlemelerine istinaden 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’ye, 696 sayılı Kanun Hükmündeki Kararname’nin 127.maddesi ile eklenen geçici 23.maddesinin c bendi ‘Bu kapsamda çalıştırılmalarına ilişkin olarak açtıkları davalardan ve /veya icra takiplerinden feragat edeceğine dair yazılı beyanda bulunmak’ gereği davalı kurum bünyesinde kadroya girebilmek amacıyla davadan feragat ettiğinden ve 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 127. maddesi ile eklenen geçici 23. madde ile “Bu fıkra kapsamında feragat edilen davalara veya takiplere ilişkin yargılama ve takip giderleri davacı veya takip eden üzerinde bırakılır ve taraflar lehine vekalet ücretine hükmolunmaz, hükmedilenler tahsil edilmez ve bu fıkranın yürürlüğe girdiği tarihe kadar tahsil edilenler ise iade edilmez” şeklinde düzenlenen hüküm uyarınca, davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK’nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 5 numaralı bendinin çıkartılmasına, yerine;
“5- 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’ye, 696 sayılı Kanun Hükmündeki Kararname’nin 127. maddesi ile eklenen geçici 23. maddesine göre davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu"nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, 26.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.