Sahte fatura düzenleme - sahte fatura kullanma - defter ve belgeleri ibraz etmeme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6322 Esas 2019/3397 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6322
Karar No: 2019/3397
Karar Tarihi: 02.04.2019

Sahte fatura düzenleme - sahte fatura kullanma - defter ve belgeleri ibraz etmeme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6322 Esas 2019/3397 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, sahte fatura düzenleme, sahte fatura kullanma ve defter/belgeleri ibraz etmeme suçlarından yargılanmıştır. Sanıklar hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan beraat hükümleri yok hükmünde olduğu için temyiz incelemesine konu olamaz. Ancak, sanıklar diğer suçlardan dolayı cezalandırılmıştır. TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanıkların düzenledikleri sahte faturaların beraat hükümleri ve sanıkların defter/belge ibraz etmeme suçundan kurulan beraat hükmünün delillere dayanmadığı iddia edilmiştir. Ancak, mahkeme toplanan delilleri inceleyerek suçun sübutu, kabul ve oluşuna göre sanıkların cezalandırılmasına karar vermiştir. Kararda, 5237 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 5271 sayılı CMUK’nin 317. maddesinin sanıklar yararına düzenlemesi ele alınmıştır. Sonuç olarak, sanıkların temyiz itirazları reddedilerek hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Kararda, TCK’nin 53. maddesi, Anayasa Mahkemesi’nin iptal kararı, 5237 sayılı Yasa, 5271 sayılı CMUK ve 2010/46932 esas numaralı idd

11. Ceza Dairesi 2016/6322 E. , 2019/3397 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme, sahte fatura kullanma, defter ve belgeleri ibraz etmeme
HÜKÜM : Sanıkların 2008 takvim yılı için mahkumiyetine,

I-Sanıklar hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 21.12.2010 tarih ve 2010/46932 esas sayılı iddianamesi ile 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek ve kullanmak, 2009 takvim yılında sahte fatura düzenlemek ve sanık ... hakkında defter belge ibraz etmemek suçlarından cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açıldığı, 2009 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan açılmış dava bulunmayan sanıklar hakkında kurulan beraat hükümleri yok hükmünde olduğundan ve temyiz incelemesine konu olamayacağı anlaşılmakla, katılan vekilinin anılan hükümlere yönelik temyiz isteminin ...... sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken ...... sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan beraat hükümleri, 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ve sanık ... hakkında defter belge ibraz etmemek suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekili ve sanıklar müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
...... sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanıklar hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan beraat hükümleri ve sanık ... hakkında defter belge ibraz etmemek suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, 2008 takvim yılında sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik, toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklara yüklenen suçların sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezaları artırıcı sebeplerin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan vekili ile sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 02.04.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.