Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6710 Esas 2019/3391 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6710
Karar No: 2019/3391
Karar Tarihi: 02.04.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6710 Esas 2019/3391 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 2009 ve 2010 yıllarında Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan açılan kamu davasında mahkum edildi. Her yıl ayrı ve bağımsız suç oluşturduğu için ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği ve aynı yıl içerisinde gerçekleştirilen hareketler için zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin göz ardı edilmesi aleyhe temyiz bulunmadığı için bozma yapılmamış. Mahkumiyet, kasıtlı suçtan kaynaklandığı için kazanılmış hak kapsamına girmiyor ve infaz aşamasında TCK'nin 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı dikkate alınmalıdır. Deliller incelenerek suçun sübutu kabul edilmiş, cezayı azaltıcı sebepler takdir edilmiş ve eleştiri dışında herhangi bir isabetsizlik görülmediği için temyiz itirazları reddedilip hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-1 maddesi
- TCK'nin 53. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/6710 E. , 2019/3391 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında 213 sayılı VUK"nin 359/a-1 maddesinde düzenlenen ""defterlere kaydı gereken hesap ve işlemleri vergi matrahını azaltacak şekilde tamamen veya kısmen başka defter, belge ve diğer kayıt ortamına kaydetmek"" suçundan açılan kamu davasında, her takvim yılına ilişkin suçların ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğundan ayrı ayrı hüküm kurulması ve aynı takvim yılı içerisinde değişik tarihlerde gerçekleştirilen eylemler nedeniyle de zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamış; kasıtlı suçtan mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve kazanılmış hak kapsamına girmeyen ...... sayılı TCK"nin 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.04.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.