![Abaküs Yazılım](/3.png)
Esas No: 2016/6000
Karar No: 2019/2474
Karar Tarihi: 12.02.2019
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/6000 Esas 2019/2474 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının hırsızlık suçu bakımından uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2009/1110 Esas 2010/369 Karar sayılı ve 29/04/2010 tarihli ilamından dolayı sanık ...’in mükerrir olduğu belirtilmiş ise de, anılan ilamda birden fazla mahkumiyet hükmü bulunduğundan, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi uyarınca daha ağır cezayı içeren TCK’nın 86/1. maddesi uyarınca kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünden dolayı sanık ... hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesi uyarınca sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin sanıklardan ayrı ayrı alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanıklardan ne şekilde tahsil edileceğinin kararda gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıklar yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Yasa"nın 322. maddesi uyarınca sanık ... hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasıyla ilgili olan hüküm fıkralarının çıkartılarak, yerine “ Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2009/1110 Esas 2010/369 Karar sayılı ve 29/04/2010 ilamı ile TCK’nın 86/1. maddesi uyarınca kasten yaralama suçundan verilen 1 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasından dolayı sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ve yargılama giderine ilişkin bölümde sebebiyet verdikleri yargılama giderinin sanıklardan ayrı ayrı tahsiline karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3-Sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından ve sanıklar ..., ..., ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
a- İddianame içeriğine göre hırsızlık suçu açısından sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 39. maddesinin uygulanması talep edildiği halde, sanığa ek savunma hakkı verilmeden belirtilen maddenin uygulanmaması suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
b- Olay yeri inceleme raporunda ve tutanaklarda, suça konu olayın gerçekleştiği fabrika binasının olay tarihinde faal olmadığının belirtilmesi, şikayetçinin de fabrikanın kapalı olduğunu ifade etmesi karşısında; olay tarihinde herhangi bir ticari faaliyette bulunulmadığı anlaşılan suça konu yerin iş yeri olarak kabul edilemeyeceği, dolayısıyla atılı iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde sanıklar hakkında mahkumiyet hükmü kurulması,
c- Kabule göre de;
İddianamenin sevk maddeleri arasında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin yer almadığının anlaşılması karşısında, sanık ... hakkında 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden TCK"nın 119/1-c. maddesi uygulanarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin kısmen istem gibi BOZULMASINA, 12.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.