5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5290 Esas 2021/13756 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5290
Karar No: 2021/13756

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5290 Esas 2021/13756 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada sanık, 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan mahkum edildi. Yerel mahkemenin verdiği kararın temyizi sonucunda, sanığın hükümlülüğü onaylandı ancak suçta kullanılan nakil aracının iadesine karar verildi. Ancak, yüksek mahkeme sanığın temyiz itirazlarını kabul etti ve yerel mahkemenin hükümünü bozdu. Yüksek mahkeme, sanığın temyiz itirazlarını yerinde buldu ve kararın, 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, TCK’nun 53. maddesi, Anayasa Mahkemesinin 2014/140 esas ve 2015/85 kararı ile TCK’nun 54/4. maddesine göre düzeltilmesini gerektiğini belirtti. Bu nedenle, yerel mahkemenin hükmü 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri; 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle, 3/5. maddesi, 3/10. madde ve fıkraları, 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi, 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi, TCK’nun 7. maddesi, geçici 12. maddenin 2. fıkrası, TCK’nun 53. maddesi ve 54/4. maddesidir.

7. Ceza Dairesi 2019/5290 E. , 2021/13756 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük, müsadere, nakil aracının müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan ... İdaresi vekilinin suçta kullanılan nakil aracının iadesine ile sınırlı temyiz talebinin incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre, katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II) Sanığın mahkumiyet hükmünü temyizi üzerine yapılan incelemede ise;
1- Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3- TCK"nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Dava konusu kaçak sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/4. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi gerekirken doğrudan TCK’nun 54. maddesi gereğince müsaderelerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.