Yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/200 Esas 2019/3777 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/200
Karar No: 2019/3777
Karar Tarihi: 25.02.2019

Yaralama - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/200 Esas 2019/3777 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezaların hükümlerinin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, bu kısım üzerinde bir inceleme yapılmamaktadır. Hakaret suçuna ilişkin kararın ise temyiz isteği reddedilmemiş ve üzerinde inceleme yapılmıştır. Kararda, sanığın hakaret eyleminin kanunlara uygun olarak yargı süreci sonucu belirlendiği ve cezasının hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinin TCK'nın 50/2. maddesine aykırı olduğu ancak sanığın buna yönelik bir temyiz isteği olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz isteği reddedilerek, mahkumiyet kararı onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, kararda 5320 sayılı Kanun'un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddelerine atıfta bulunulmaktadır.

18. Ceza Dairesi 2018/200 E. , 2019/3777 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Hakaret suçundan kurulan hükme ilişkin temyize gelince:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Temel cezanın belirlenmesi sırasında tercih edilen hapis cezası TCK"nın 50/2. maddesine aykırı olarak adli para cezasına çevrilmiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 25/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.