2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2960 Karar No: 2021/906 Karar Tarihi: 26.01.2020
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2960 Esas 2021/906 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanık hüküm giymiştir. TCK'nın 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucudur. Sanık hakkında TCK’nın 165/1 ve 62.maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 83 gün adli para cezasına hükmolunmuştur. Aynı Kanunun 52. maddesi gereği 83 gün adli para cezasının takdiren 20,00TL üzerinden hesaplanması sonucu 1660,00TL adli para cezasına hükmolunması gerekirken 1160,00TL para cezasına hükmolunmuştur. Ancak, uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlendiği için uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 165/1 ve 62. maddeleri, 52. madde, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi.
2. Ceza Dairesi 2020/2960 E. , 2021/906 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemişse de, anılan maddede belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olup TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, sanık hakkında TCK’nın 165/1 ve 62.maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 83 gün adli para cezasına hükmolunduğu, aynı Kanunun 52. maddesi gereği 83 gün adli para cezasının takdiren 20,00TL üzerinden hesaplanması sonucu 1660,00TL adli para cezasına hükmolunması gerekirken 1160,00TL para cezasına hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre sanığın diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 24/10/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 165/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.