Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/5596 Esas 2021/29211 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5596
Karar No: 2021/29211
Karar Tarihi: 14.12.2021

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2019/5596 Esas 2021/29211 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, sanıkların tehdit eylemleri gerçekleştirdiği ve suçlu oldukları kanıtlandı. Mahkeme, verilen cezaların kanuni bağlamda uygun olduğunu belirtti. Sanıkların iddia ve savunmaları da tam olarak tartışıldı. Temyiz isteği reddedilerek, kararın onanması kararı alındı. Kararda \"Tehdit\" suçu işlendiği vurgulanırken 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddeleri olan 106/1 ve 30/1 uyarınca cezalandırıldıkları belirtildi.

4. Ceza Dairesi 2019/5596 E. , 2021/29211 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanık ..."in tekerrüre esas sabıkası olmasına karşın uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Cezaların eleştiri dışında kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanıklar ... ve ..."un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 14/12/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.