Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6555 Esas 2020/2240 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6555
Karar No: 2020/2240
Karar Tarihi: 18.02.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6555 Esas 2020/2240 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir ev ilanı veren ve evi gezen bir kişiyle anlaşıp, aslında olmayan şoförüyle yüksek bir çeki tahsile göndererek dolandırıcılık yaptığı gerekçesiyle mahkum edilmiştir. Sanığın savunması, katılana verilen beyanlar, kamera kayıtları, teşhis, uzlaştırma raporu ve diğer deliller doğrultusunda suçu işlediği sabit görülmüştür.
Mahkeme kararı, TCK'nın 157/1, 53, 58 ve 52 maddeleri gereğince sanığın mahkumiyetine hükmetmiştir. Sanığın daha önce hırsızlık suçu nedeniyle aldığı cezaya da atıfta bulunularak, tekerrür halinde uygulanacak hükümlerin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu bağlamda, tekerrür nedeniyle uygulanacak hükümlerin TCK'nın 141/1 maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu ile ilgili olduğu ve 6763 sayılı kanunla değiştirilen CMK'nin 253. maddesi gereğince uzlaşma kapsamına alındığı ifade edilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2018/6555 E. , 2020/2240 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 53, 58, 52 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, gazeteye satılık ev ilanı veren katılanla ilk önce evi gezdikleri, sonrasında ... isimli işyerinde oturdukları, evin satışı ve fiyatı konusunda anlaştıkları, sanığın aslında olmadığı halde katılana şoförü ile yüksek meblağlı bir çeki tahsile gönderdiğini ancak tahsil için bir miktar para açığının çıktığını, bu parayı bulamazsa çekin yanacağını ve bu nedenle evi alamayacağını söylediği, katılanın evin bedelini öderken iade edeceği düşüncesiyle sanığa 500 euro ve 150-TL verdiği, sanığın aldığı paralarla oradan ayrıldığı, bu suretle menfaat temin ettiği iddia edilen somut olayda; sanık savunması, katılan beyanı, ikrar, kamera kayıtları, teşhis, uzlaştırma raporu ile diğer deliller doğrultusunda sanığın atılı dolandırıcılık suçuna ilişkin eylemini sabit gören mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, sanığın tekerrüre esas alınan "Karşıyaka 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 23/12/2009 gün ve 2007/96 – 2009/1007 Karar" sayılı ilamına konu TCK"nın 141/1 maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın eksik incelemeyle hüküm kurulduğuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.