Tehdit - hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/2252 Esas 2018/5396 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2252
Karar No: 2018/5396
Karar Tarihi: 12.09.2018

Tehdit - hakaret - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/2252 Esas 2018/5396 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların bir kişiye yönelik hakaret suçundan mahkumiyetlerini onarken, tehdit suçundan mahkumiyetlerinin ise bozulmasına karar verdi. Sanıkların adli para cezaları da kesin nitelikte olduğu için temyize konu olmayacak şekilde belirtildi. Ancak, sanıkların yağmaya teşebbüs suçunu işlediği dikkate alınmamış, bir sanığın eyleminin uyduğu maddeler incelenmeden hüküm verilmiş, zorunlu savunman ücreti hükümleri herhangi bir hesaplama yapılmadan tahsil edilmiş olduğu belirtildi. Bu nedenlerle, karar bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun, 6217 sayılı Yasa, geçici 2. madde
- Türk Ceza Kanunu, 150/1. madde
- CMUK, 317. madde
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu, 106/2-c. madde.

6. Ceza Dairesi 2017/2252 E. , 2018/5396 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4.Ceza Dairesinin 27/03/2017 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I-) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında katılan ..."a yönelik hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde,

Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibariyle hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık savunmanının temyiz istemlerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,

II-) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında katılan ..."a yönelik yağma suçunda "daha az cezayı gerektiren hal başlıklı" TCK"nın 150/1. maddesi delaletiyle tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-) Oluş ve dosya kapsamına göre, diğer sanık ..."le herhangi bir yakınlık içinde olmadıkları gibi; katılanın, sanık ..."e olan borcu ile de hiçbir ilgisi olmayan sanıklar ... ve ..."ın, sanık ..."in yönlendirmesi ile adı geçenin katılan ..."ten olan alacağının tahsili için, katılanla irtibata geçerek işyerine gidip, telefonla arayıp mesaj çekmek suretiyle borcunu ödemesi için tehdit ettiklerinin anlaşılması karşısında, adı geçen sanıklar ... ve ..."ın eylemlerinin yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğunun gözetilmemesi,

2-) Birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçunu işleyen sanık ..."in eyleminin 5237 sayılı Yasanın 106/2-c maddesine uyduğu gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,

3-) Sanıklar için barodan atanan zorunlu savunman ücretinin sanıklardan tahsiline karar verilmeyeceğinin gözetilmeyerek, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin yargılama gideri olarak sanıklardan tahsiline karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ... ve savunmanı, sanık ... savunmanı ile katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 12.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.