MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Her ne kadar mahkemece 24.03.2015 tarihli karar sanık asılın yüzüne karşı verilmiş ise de; ceza ehliyeti yönünden şüphe üzerine sanığa zorunlu müdafii atandığından, kararın müdafiiye tebliği esas olup, sanık müdafiinin 14.05.2015 tarihli temyizinin süresinde olduğu kabulü ile yapılan inceleme de;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanık ..."un müştekiler ..., ... ve..."a karşı hırsızlık, müşteki ..."e yönelik hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarına yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık ..."in müşteki ..."a yönelik eyleminde müştekinin kendi imkanları ile sanığın suça konu cep telefonunu satarken yakalayıp elinden cep telefonunu aldığı anlaşılmakla sanık hakkında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanma koşulları bulunmadığı hâlde sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması, yine müşteki ..."e yönelik eylemde çalınan eşyalardan sadece uydu alıcısının sanığın eşi tarafından müştekiye iadesi karşısında müştekiye kısmi iadeye muavafakatı sorulmadan TCK"nın 168/1. Maddesi uyarınca sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ..."un müşteki ... ve ..."e yönelik hırsızlık suçları yönünden yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müşteki ..."in çalıştığı işyerinden 50 TL" lik benzin ve benzinliğin marketinden 37.75 TL lik alışveriş yapıp her ikisinin de parasını ödemeden kaçan sanığın eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Müşteki ..."in manav olarak işlettiği işyeri önüne koyduğu hurmaları çalan sanığın eyleminin TCK"nın 141/1 maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, bu suçunda uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur"" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen aykırı kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 27.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.