Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/1000 Esas 2019/3771 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın savunmasında atılı suçlamayı kabul etmemesi ve yalnızca aynı evi paylaştıklarını söylemesi, mağdurun da sanığa yönelik fuhuşa aracılık iddiasının olmaması ve aynı evi paylaşmaları nedeniyle giderlerini ortak ödediklerini beyan etmesi, tanık Taner Burak’ın ise doğrudan mağdurla irtibat kurup, ilişki için anlaştıkları ücreti mağdura verdiğine ilişkin ifadesi karşısında, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının somut olayda oluşmadığı gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre de, TCK"nın 53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas mahkemesine gönderilmesine, 25/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.