MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Mahkemenin yukarıda tarih, esas ve karar numarası belirtilen kararının temyiz incelemesi sonucunda, Dairemizin 11/03/2019 tarihli ve 2019/1587 esas, 2019/5555 karar sayılı ilamıyla ONANMASINA karar verilmiştir.
Davacı vekilince Dairemiz kararının maddi hataya dayandığı gerekçesi ile ortadan kaldırılması istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10/02/1988 tarihli ve 1987/2-520 esas, 1988/89 karar sayılı kararında belirtildiği üzere, Yargıtay"ca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebidir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04/02/1959 tarihli ve 1957/13 esas, 1959/5 karar ile 09/05/1960 tarihli ve 1960/21 esas, 1960/9 karar sayılı kararlarında belirtildiği üzere, Yargıtay’ca maddi hata sonucu verilen bir karara Mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın maddi hatalı kararından dönülmesi mümkündür.
Somut uyuşmazlıkta, dava dosyası içeriğinde bulunan işverence düzenlenmiş işten ayrılış bildirgesinde, davacının mesleğinin “aşçıbaşı” olarak gösterildiği hususunun temyiz incelemesinde gözden kaçtığı ve dolayısıyla Mahkeme kararının aşağıda açıklanan nedenlerle bozulması gerekirken, maddi hataya dayalı olarak onandığı anlaşılmaktadır. Anılan sebeple, maddi hataya dayanan Dairemizin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının ORTADAN KALDIRILMASINA karar verildi. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, tazminat ve hak kazandığı ücret alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ücret, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, Dairemizin 15/06/2017 tarihli ilamıyla bozulmuştur. Bozma ilamına uyma kararı verilerek devam edilen yargılama neticesinde, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının aylık ücret miktarı noktasında uyuşmazlık vardır.
Somut olayda, Mahkemece tesis edilen 19/01/2015 tarihli ilk hükümde davacının davalıya ait işyerinde aşçıbaşı olarak çalıştığı ve son aylık ücretinin net 2.200,00 TL olduğu esas alınmıştır. Dairemizin 15/06/2017 tarihli bozma ilamının “2” numaralı bendinde yer alan bozma sebebinde, davacının aşçı olarak çalıştığı esas alınarak emsal ücret araştırması yapılması gerektiği belirtilmiştir. Mahkemece, bozma sonrası hükümde, davacının aşçı olarak çalıştığı dikkate alınarak yapılan değerlendirmeyle, son aylık ücretinin net 1.500,00 TL olduğu kabul edilmiştir.
Dairemizin 15/06/2017 tarihli bozma ilamının “2” numaralı bendinde yer alan bozma sebebinde; davacının aşçı olarak çalıştığı esas alınarak emsal ücretin araştırılması gerektiği belirtilmiş ise de, bu yöne ilişkin değerlendirmenin maddi hataya dayalı olduğu anlaşılmaktadır. Şöyle ki; dinlenen davacı tanığı davacının aşçıbaşı olarak çalıştığını beyan etmiştir. İşverence düzenlenen işten ayrılış bildirgesinde de, davacının mesleğinin aşçıbaşı olduğunun yazıldığı görülmektedir. İşverence düzenlenmiş belge ile davacı tanığı beyanının uyumlu olduğu anlaşılmakla, davacının aşçıbaşı olarak çalıştığının kabulü gereklidir. Bu itibarla, dinlenen tanıkların beyanları, bozma ilamında önce yapılan emsal ücret araştırması neticesi ile tüm dosya kapsamı birlikte dikkate alındığında davacının son aylık ücretinin net 2.200,00 TL olduğu anlaşılmaktadır. Yukarıda da açıklandığı üzere, Yargıtay’ca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın maddi hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Anılan sebeplerle, davacının son aylık ücretinin net 2.200,00 TL olduğu esas alınarak, hüküm altına alınan alacakların miktarlarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğiyle, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.