Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/9851 Esas 2020/2119 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9851
Karar No: 2020/2119
Karar Tarihi: 04.02.2020

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/9851 Esas 2020/2119 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, hakaret suçundan sanığın mahkumiyetine hükmedilmiştir. Temyiz isteği reddedilen kararın eksik ceza verildiği belirtilmiştir ancak aleyhe temyiz olmadığı için bozma yapılamayacağına hükmedilmiştir. Ancak zarar gören kişinin katılma kararının hükümsüz kaldığı ve vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiği belirtilmiştir. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi uyarınca yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, yargılama gideri ile ilgili hüküm fıkrasından “Katılan kurum kendini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihindeki AAÜT\"de belirtilen 1.500,00 TL vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılan kuruma verilmesine,” ibaresinin çıkarılması biçiminde hüküm düzeltme kararı verilmiştir. Kanun maddeleri TCK'nın 125/3-a maddesi ve CMK'nın 243. maddesi olarak belirtilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2019/9851 E. , 2020/2119 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 125/3-a maddesi gereğince gün adli para cezasının alt sınırının 365 gün olduğu gözetilmeksizin, 360 gün olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmiş ise de aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Davaya katılmasına karar verilen suçtan zarar gören ...’ın 01/07/2014 tarihli dilekçesinde sanık hakkında şikayetinden ve davaya katılmaktan vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, CMK"nın 243. maddesi uyarınca katılma kararının hükümsüz kaldığından, idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, yargılama gideri ile ilgili hüküm fıkrasından “Katılan kurum kendini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihindeki AAÜT"de belirtilen 1.500,00 TL vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılan kuruma verilmesine,” ibaresinin çıkarılması biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.