Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/2967 Esas 2021/419 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2967
Karar No: 2021/419
Karar Tarihi: 14.01.2021

Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/2967 Esas 2021/419 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın onbeş yaşını tamamlamamış bir kız çocuğunu cebir, tehdit veya hile olmaksızın yanında tutma şeklinde gerçekleştirdiği eylemin, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri takdir etme yetkisinin Asliye Ceza Mahkemelerine ait olduğunu belirtmiş ancak sulh ceza mahkemelerinin kaldırıldığına dair yasal düzenlemelerin dikkate alınması gerektiğini ifade etmiştir. Bu nedenle, hükmün bozulması gerektiği kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 109/1. maddesi ve 5235 sayılı Yasanın 11. maddesi ile 6545 sayılı Yasanın 84. maddesi ile 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 6. maddesi gösterilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2019/2967 E. , 2021/419 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyada mevcut nüfus kayıt örneğine göre, 12.06.1998 doğumlu olup olay tarihinde henüz onbeş yaşını tamamlamaması nedeniyle rızası hukuken geçerli sayılmayan mağdureye yönelik, sanık tarafından herhangi bir cebir, tehdit veya hile olmaksızın yanında tutma şeklinde gerçekleştirilen eylemin, TCK"nın 109/1. maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri takdir, tartışma ve davaya bakma görevinin, ilgili yasa maddesindeki hapis cezasının üst sınırına göre 5235 sayılı Yasanın 11. maddesi uyarınca Asliye Ceza Mahkemelerine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekli ise de; 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 84. maddesi ile 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 6. maddesi uyarınca sulh ceza mahkemelerinin kaldırıldığı nazara alınarak, asliye ceza mahkemesinde değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 14.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.