5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5303 Esas 2021/13733 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5303
Karar No: 2021/13733
Karar Tarihi: 27.10.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/5303 Esas 2021/13733 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümden temyiz istemi yapılmış ve 7. Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. İlk olarak, bir idare vekili, sanık hakkında verilen beraat hükmü ile sınırlı olarak temyiz istemi yapmıştır ve bu istem reddedilerek hüküm onanmıştır. İkinci olarak, sanık hakkında 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ve fıkrası uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açılmıştır. Ancak, 5271 sayılı CMK'nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan mahkumiyetine karar verilmiştir. Bu nedenle, 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10 ve 3/10-son. maddeleri uyarınca uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin yanlış numara ile belirtilmesi ve TCK'nun 53. maddesinin uygulanması açısından Anayasa Mahkemesinin bir kararının dikkate alınmaması da bozmayı gerektirmiştir. Yasa maddeleri ise şöyle açıklanmıştır:
- 5607 sayılı Yasanın 3/18, 3/5, 3/10 ve 3/22. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nun 226. maddesi
- 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10
7. Ceza Dairesi         2019/5303 E.  ,  2021/13733 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
    HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük; müsadere

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    I- Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüyle sınırlı temyiz isteminin incelenmesinde;
    Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
    II- Sanık ..."in hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise;
    Sanık hakkında 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrası uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açıldığı halde, 5271 sayılı CMK"nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 5607 sayılı Yasanın 3/5. ve 3/10. maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,
    Kabule göre de;
    1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
    2-6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son maddesi delaletiyle aynı yasanın 3/5, 3/10 maddeleri gereğince hüküm kurulması gerekirken delalet maddesinin gösterilmemesi,
    3-6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son maddesi delaletiyle 3/5, 3/10 ve 3/10-son. maddeleri gereğince uygulama yapılması gerekirken 3/10. maddesi uyarınca belirlenen artırım yapılmadan doğrudan 3 yıl hapis ve 5 gün adli para cezasına hükmedilmesi,
    4-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1. maddesi yerine fıkra numarası gösterilmeksizin TCK"nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
    5-TCK"nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.