MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1,62/1,50/1-a,52/1,53 maddeleri gereğince mahkumiyet(Her iki sanık için ayrı ayrı)

Sanıkların dolandırıcılık suçundan mahkumiyetlerine ilişkin hükümler sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklara atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Hükümde adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi hususunun Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23/01/2018 karar tarihli 2015/962 Esas ve 2018/16 Karar numaralı ilamında da belirtildiği üzere; ihtarın 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesindeki düzenlemeye aykırı olmaması ve 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde 18/06/2014 tarihinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olması karşısında tebliğnamedeki düzeltilerek onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir
Sanıkların, inşaat sektöründe taşeronluk yapan, katılana para karşılığı ucuz demir temin edeceklerini söyledikleri bunun üzerine katılanın 200.000 TL"yi sanık ..."ya verdiği, karşılığında demir göndereceklerini söylemelerine rağmen teslim tarihinde sanıkların telefonlarını açmadıkları, sanıkların baştan beri iştirak halinde, ellerinde ucuz demir olmamasına rağmen ve demir işiyle uğraşmamalarına rağmen uygun fiyatla demir temin edebileceklerini söyledikleri bu suretle sanıkların dolandırıcılık suçunu işlediklerini kabul eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin, herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.